Over wat trauma precies is bestaan natuurlijk verschillende ideeën. Bovendien is het een gebied wat in ontwikkeling is, dus je zult op deze vraag meerdere antwoorden kunnen vinden. Als je het mij vraagt krijg je mijn visie* en dat is deze:

Trauma is doodsangst dat in de vorm van energie in je lichaam ligt opgeslagen.

Bij alles wat je meemaakt gebeurt er iets in je lijf. Ik beschrijf dat graag als energie, omdat dat ook zo voelt. Soms word je blij, soms kalm, soms bang. Je kunt dat ervaren als golven die door je heen stromen. Energie lijkt daar de meest passende beschrijving voor omdat het zo ontastbaar en onzichtbaar is, maar wel heel goed voelbaar.

Een ervaring is traumatisch als je iets meemaakt dat zo overweldigend is dat je even echt gelooft dat je het niet zal overleven. Dit zorgt ervoor dat er in jouw lijf een grote hoeveelheid angstenergie ontstaat.

Geloven is in dit verband misschien niet sterk genoeg uitgedrukt. Je weet zeker dat je doodgaat. En dan blijf je leven. Wat er vervolgens gebeurt met de energie van angst in jouw lijf bepaalt of er trauma ontstaat of niet.

Als de energie van angst in beweging kan blijven is er niet zoveel aan de hand. Natuurlijk voelt het heel onprettig en eng,  maar het stroomt verder en verdwijnt uit je lijf. Wat overblijft is een (soms afschuwelijke) herinnering die echt geen fijne gevoelens op zal roepen, maar geen doodsangst.

Als de opgewekte energie van angst niet verder kan stromen en in je lijf vast blijft zitten, dan kan je het van tijd ook tijd ook weer gaan voelen. Soms gebeurt er iets dat in jou ineens die enorme doodsangst weer voelbaar maakt. In dat geval spreek je van trauma.

*Mijn visie is altijd in ontwikkeling en ontstaat vanuit mijn eigen ervaring, de ervaring en visie van mijn cliënten en anderen die ik in mijn leven ben tegengekomen. Onder hen zijn de meest bekende Bessel van der Kolk, Gabor Maté, Deb Dana, Peter Levine en Jan Bommerez.