Lezen
Zelf je eigen trauma verwerken
Ik kan mij goed voorstellen dat als je iemand hoort zeggen dat het mogelijk is om zonder tussenkomst van een therapeut je eigen trauma te verwerken, dat dat nogal ongeloofwaardig klinkt. Hoezo zijn er dan zo enorm veel wachtlijsten in de GGZ? Misschien mag ik je even...
Ups en downs
Tijdens bijna elke samenwerking die ik met mensen aanga komt deze lijn 2 keer ter sprake. De eerste keer is als we mijmeren over het leven. Ik zeg dan dat dat met ups en downs gaat en dat het handig is om daar een beetje in mee te bewegen. Dat is natuurlijk altijd een...
Over vieze pannen en tandpastadopjes
We kunnen er nu hartelijk om lachen, mijn ex en ik. Maar 17 jaar geleden, toen we in een sessie van onze relatietherapie aan elkaar opbiechtten dat we expres de vieze pannen voor elkaar lieten staan, was dat wel anders. Niet te geloven, toch? Toen ook al volwassen,...
Radicale eerlijkheid
“Wat voegt ‘radicaal’ eigenlijk toe?” Wow. Mooie vraag! Het is alweer een paar maanden geleden dat iemand mij hem stelde. Het was nog nooit in me opgekomen dat de combinatie van deze twee woorden opmerkelijk is. Ik gebruikte ze gewoon. En een antwoord had ik niet...
“Ik kan me niet laten raken”
In een heftige podcast over de misstanden in de jeugdzorg wordt aan de maakster ervan op een bepaald moment gevraagd: “Raakt het je niet?” waarop zij antwoord: “Nee, dat kan niet. Ik maak deze podcast.” Ze voegt er reflecterend aan toe dat zij medewerkers in de...
Masochisme
“Ben je een beetje masochistisch, ofzo?” Auw. Deze vraag deed zoveel pijn en dat voelde zo niet fijn dat ik de vraagsteller direct een antwoord kon geven. “Nee, ik geniet niet van pijn.” En toch zoek ik het op. Al jarenlang kies ik voor contact met iemand die mij als...
Metafoor
Sinds ik “ja” heb gezegd tegen het leven, vliegen de metaforen me om de oren. Meestal alleen in beelden, maar een enkele keer ook daadwerkelijk in levende lijve aan. Zoals deze. Ik maakte pompoensoep. Hij was een beetje dik en terwijl ik erin stond te roeren plopte er...
Een gelukkige jeugd
Er bestaat een verborgen vorm van ontwikkelingstrauma die juist door zijn onzichtbaarheid zeer destructief is. Hij ligt diep weg gestopt onder ‘een gelukkige jeugd’ en begint ondertussen epidemische vormen aan te nemen. Misschien herken je hier iets van. Je voelt je...
De code gekraakt
mee “Ik weet nu hoe het moet.” “Ik heb de sleutel gevonden.” “Ik ken nu de weg.” Het zijn uitspraken die steeds weer terugkomen als ik samen met iemand terugkijk op onze samenwerking. Er bestaat een handleiding van het leven. Dat klinkt als een goedkoop...
De ruimte voor jou, zit in jou
Er bestaat een mooi gedicht dat heet ‘het meisje van heel veel.’ Het is, vermoed ik, geschreven voor meisjes en vrouwen die zich vaak teveel voelen. En dat zijn er nog al wat. Te druk, te moeilijk, te blij, te zeker van zichzelf. Niet alleen meisjes en vrouwen voelen...
Samen met Daphne
Wat begon in mijn huiskamer tussen de lego en de barbies, groeide uit tot een dure hobby toen ik een jaar na de start een ruimte ging huren. En nu lijkt mijn praktijk toch echt een vlucht te nemen. Groeide het geleidelijk? Nou nee. Het was nogal een hobbelig proces,...
Zo binnen, zo buiten
Je kent het wel, toch? Dat je een rode auto wil kopen en ineens overal rode auto’s ziet. Of je bent zwanger en van het ene op het andere moment zijn de straten gevuld met kinderwagens. Zo werkt dat dus ook met grijs haar. Lang heb ik me verzet tegen grijs worden. Als...