Besmettelijke emoties

In een training deed ik eens een hele leuke oefening. We speelden dat we met 4 personen in een taxi zaten en er iedere keer een nieuwe passagier instapte die een bepaalde stemming met zich meebracht. De opdracht was om die stemming over te nemen.

Toen ik aan de beurt was koos ik voor somberheid.

Al jarenlang ben ik aan het oefenen om emoties te voelen zonder erdoor onderuit gehaald te worden. Je doet dat door er contact mee te maken en er even bij te blijven. Somberheid was de laatste waarmee ik had durven oefenen. Het leek mij een mooie uitdaging om dat nu eens in het openbaar te doen.

Nieuwsgierig stapte ik somber de taxi in.

De sfeer werd direct enorm donker door mijn komst. Mijn mede passagiers veranderden in depressieve types die helemaal nergens meer zin in hadden. Ze begonnen te zuchten en te steunen en de chauffeur stopte zelfs met rijden! Ik schrok ervan.

Zo zwaar was het toch niet? In ieder geval niet voor mij.

Door steeds maar weer mee te bewegen met de emoties die door mij heen spoelen ben ik niet meer zo snel onder de indruk van ze. Ik vind het eerlijk gezegd een beetje zonde van mijn energie om me te verliezen in een emotie die ik liever niet voel. Bovendien weet ik nú al dat hij ook zo weer voorbij trekt. 

Door er eventjes bij te blijven en er zacht voor te zijn golft het vanzelf weer verder.

Natuurlijk was de oefening maar een oefening en werd er vast een beetje overdreven, maar wat er gebeurde herkende ik uit het echte leven. Als ik op bezoek kom lijken mijn emoties wel besmettelijk te zijn. Mensen zien mij graag komen als ik me blij voel en wensen me weg als ik somber ben.

Ontlopen worden als je je rot voelt went nooit, ook niet als je goed begrijpt waarom dat gebeurt.

Emoties zijn natuurlijk niet besmettelijk. Niemand kan jou iets laten voelen wat niet in je zit. Dus als je iemand een chagrijn vindt en die liever uit de weg gaat, zit er chagrijn in jou dat je liever niet voelt. Als iemand verdrietig is en je vindt dat diegene zich aanstelt, voel je het verdriet in jou dat je overdreven vindt.

Jezelf wegwensen kan natuurlijk, maar jezelf ontlopen gaat je niet lukken.