voor wie niets meer voelt, of juist teveel
voor wie niets meer voelt,
of juist teveel
voor wie niets meer voelt,
of juist teveel
Of je nou overspoeld wordt door emoties of je voelt bijna niets meer, in beide gevallen kan je niet optimaal gebruik maken van je eigen feedbacksysteem. Dat maakt leven ingewikkeld, stroperig en zwaar. Gelukkig is voelen een vaardigheid en een vaardigheid kan je leren. Het begint met goed luisteren naar je lijf en dat heel erg serieus nemen. Voor veel mensen is dat onwennig en vaak ook spannend. Daarom doen we het eerst even samen.
Pijnlijke emoties voelen is niet fijn en misschien ben je er om die reden wel mee gestopt. Dat lijkt een goed idee en gaat over het algemeen ook best een tijdje goed, maar het heeft wel consequenties. Je kunt niet alleen onprettige emoties uitzetten en de rest wel blijven voelen. Na verloop van tijd wordt alles vlak.
Veel voelen of juist niets meer voelen helpt vaak om ervoor te zorgen dat trauma verborgen blijft. Als het niet goed lukt om je emoties te reguleren zou dat heel goed kunnen betekenen dat er ruimte is ontstaan om te gaan werken met trauma.
Leven met stemmingswisselingen is intens. Voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Het is heel verleidelijk om ze te gaan dempen met een verslaving of medicatie. Dat zorgt voor meer stabiliteit en voorspelbaarheid, maar het gaat ook ten koste van je authenticiteit.
Eetbuien, bang zijn voor eten, niet kunnen stoppen met eten, eten niet binnen durven houden. Als je niet weet hoe je op een gezonde manier kunt leven met emoties, lijkt (niet) eten soms de oplossing te kunnen bieden. Totdat eten zelf het probleem is geworden.
Pijnlijke emoties voelen is niet fijn en misschien ben je er om die reden wel mee gestopt. Dat lijkt een goed idee en gaat over het algemeen ook best tijdje een goed, maar het heeft wel consequenties. Je kunt niet alleen onprettige emoties uitzetten en de rest wel blijven voelen. Na verloop van tijd wordt alles vlak.
Veel voelen of juist niets meer voelen helpt vaak om ervoor te zorgen dat trauma verborgen blijft. Als het niet goed lukt om je emoties te reguleren zou dat heel goed kunnen betekenen dat er ruimte is ontstaan om te gaan werken met trauma.
Leven met stemmingswisselingen is intens. Voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Het is heel verleidelijk om ze te gaan dempen met een verslaving of medicatie. Dat zorgt voor meer stabiliteit en voorspelbaarheid, maar het gaat ook ten koste van je authenticiteit.
Eetbuien, bang zijn voor eten, niet kunnen stoppen met eten, eten niet binnen durven houden. Als je niet weet hoe je op een gezonde manier kunt leven met emoties, lijkt (niet) eten soms de oplossing te kunnen bieden. Totdat eten zelf het probleem is geworden.
lezen en luisteren
Samen met Daphne
Wat begon in mijn huiskamer tussen de lego en de barbies, groeide uit tot een dure hobby toen ik een jaar na de start een ruimte ging huren. En nu lijkt mijn praktijk toch echt een vlucht te nemen. Groeide het geleidelijk? Nou nee. Het was nogal een hobbelig proces,...
Zo binnen, zo buiten
Je kent het wel, toch? Dat je een rode auto wil kopen en ineens overal rode auto’s ziet. Of je bent zwanger en van het ene op het andere moment zijn de straten gevuld met kinderwagens. Zo werkt dat dus ook met grijs haar. Lang heb ik me verzet tegen grijs worden. Als...