Ooit was ik een wandelend hoofd dat overal las dat mijn gevoel me de waarheid vertelt en dat ik mijn hart moet volgen omdat dat klopt. Het maakte een verlangen in mij wakker en een vaag besef van een lijf, maar verder kon ik er weinig mee.

Voelen. Hoe doe je dat eigenlijk?

Ik had niet zulke hele goede ervaringen met de emoties die ik voelde. Ze waren meestal teveel en te intens. Voor anderen, dan. Ik werd niet begrepen en dat maakte me eenzaam. Het leverde nogal wat op om ze weg te maken, maar het kostte me ook wat. Verslavingen bijvoorbeeld en perioden van overspannenheid die uiteindelijk leidden tot een burnout.

Contact maken met een lijf dat niet gevoeld wil worden door een hoofd is best lastig.

Accupunctuur zorgde bij mij voor een herstel van mijn lichaamsbewustzijn, waarna ik ermee kon gaan werken. Adem coaching, rebalancing en lichaamsgerichte traumatherapie hielpen me enorm om mezelf weer te kunnen voelen, en opende een veilige ruimte om wat er in mij leeft ook te delen met anderen.

En toen zocht ik een doe-het-zelfmethode. Een huis-tuin-en-keukenmanier om met mijn emoties te leven.

Die methode heb ik nooit gevonden, misschien ontwikkelde ik hem. Ik vond in ieder geval een fijne en vooral veilige manier om mijn emoties te reguleren in mijzelf en er mee te kunnen leven in de buitenwereld. En nu leer ik het aan anderen.

Nieuwsgierig?

Ik vertel er iets over op https://samenmetdaphne.nl/luisteren