De omstandigheden waaronder wij opgroeien hebben de neiging om te veranderen in de grond onder onze voeten. Was het liefdevol en veilig, dan is de grond stevig. Wist je nooit waar je aan toe was, dan sta je nu op drijfzand.

Niet veel mensen weten dat onder de grond die ontstond door wat je eerder meemaakte, jouw eigen grond ligt. Of misschien moet ik zeggen: onze gezamenlijke grond. Je kunt het vergelijken met de bedding van een rivier die losgewoeld kan worden door de kolkende golven bij slecht weer, maar er in de diepte nooit door aangetast kan worden.

Die onaantastbare diepte vind je ook in je eigen lijf en kan je leren waarnemen.

Hoewel het woord “diepte” suggereert dat het ver weg is, ligt deze laag nèt onder de oppervlakte van de grond waarop je nu staat. Het is niet ver weg en het is ook niet moeilijk te voelen. We kennen eenvoudigweg de weg ernaar toe niet.

Waarom zou je de veiligheid van bekende grond onder je voeten verlaten?

Als je op drijfzand staat spreekt dat voor zich. Maar ook als je stevig staat kan je de diepte opzoeken. Gewoon, vanuit nieuwsgierigheid naar hoe het is om te leven met minder conditioneringen en patronen die ontstonden vanuit wat je eerder meemaakte.

Stapje voor stapje natuurlijk. Er is geen haast.

Er is een workshop in de maak* waarin je kennis kunt maken met deze grond in jezelf en tegelijkertijd leert om de ruimte te openen voor anderen om deze te voelen. Want hoewel leven vanuit die diepte uiteindelijk heel fijn is, is het ook spannend om onbekende grond te gaan betreden. Dat even samen doen maakt het een stuk fijner.

*Misschien word je benieuwd. Als je wilt, dan houd ik je graag op de hoogte. Je kunt contact met mij opnemen via deze link.