Vroeger wilde ik heel graag een wijs mens zijn die alles overziet en vanuit kalmte reageert op wat er in en om haar heen gebeurt. Heel af en toe was ik dat ineens en dan werd ik zo blij! “Hè, hè,” dacht ik dan, “eindelijk ben ik er.”

Het voelde niet alleen als thuiskomen, maar ook als overwinning.

Ik hoef je vast niet te vertellen hoe het voor me was als ik vlak daarna toch weer in paniek raakte, me extreem verdrietig voelde of in een andere vorm helemaal van slag was.

Voor mijn gevoel had ik gefaald en ik schaamde me dood.

Om te voorkomen dat mijn falen gezien zou worden, ging ik steeds minder delen in de momenten dat ik overspoeld was. Ik voelde me achteraf dan wel bont en blauw van binnen, maar hoefde me niet ook nog eens te schamen. Dat scheelde een blauwe plek.

“Niemand weet dit. Alleen ik.” Zo stelde ik mezelf dan gerust als ik weer bij zinnen was gekomen.

Het voor mezelf houden zorgde voor minder schaamte, maar het maakte me ook eenzaam. Bovendien blijft donker donker, totdat je er een licht op schijnt. Van slag zijn duurde vaak erg lang.

Emoties. Zijn die eigenlijk wel jouw verantwoordelijkheid?

Je wordt geboren met een bepaalde gevoeligheid en maakt dingen mee die van invloed zijn op die gevoeligheid. Je wordt daardoor nòg gevoeliger, of voelt juist helemaal niets meer. En dan zijn er ook nog mensen die zich geen voorstelling kunnen maken van waar het hier over gaat.

Doet één van deze groepen iets beter dan de andere? Nee, natuurlijk niet.

Ondertussen weet ik dat wij allemaal wijze mensen zijn. Je kunt dat voelen als je in contact bent met de veilige stand van je zenuwstelsel. Het is als de bedding van een rivier waar al je ervaringen doorheen stromen.

Sommige rivieren stromen weleens over.

Je hoort allerlei mensen een heleboel verschillende verklaringen geven over waarom rivieren buiten hun oevers treden. Maar nooit hoor je iemand de oorzaak ervan zoeken in de bedding, laat staan vinden.

En de bedding, dat ben jij.

Wie dat eenmaal weet kan zich af en toe best even laten overspoelen, en dat is handig. Want je laten overspoelen door een emotie, zonder daarover schuld en schaamte te voelen is de meest eenvoudige manier om onafgemaakte emoties, zoals trauma te verwerken.

Wil je weten hoe je dat doet? In november geef ik er weer een workshop over. Er zijn nu nog een paar plekken vrij.

www.samenmetdaphne.nl/workshop