Je lijf volgen
Wist je dat je lijf je de hele dag door vertelt wat je te doen staat? Je kunt dat vanuit de veilige stand van je zenuwstelsel op een steeds subtieler niveau leren waarnemen en als je ernaar luistert kom je op de mooiste plekken.
Maar soms houdt het je daar ook weg.
Als ik ga rennen doe ik dat bij mij in de buurt het liefste in het Twiske. Je hebt daar een klein, afgesloten gebiedje waarvan mijn dochter eens zei: “Mama, hier woont Tinkerbell!”
Het is er sprookjesachtig mooi.
Het gebied wordt bewoond door Schotse hooglanders. Vier bruine en een witte. Ik ben niet bang voor Schotse hooglanders. In een park hier in de buurt ren ik zonder problemen langs de kudde die daar woont.
Maar hier is het anders.
Een jaar of twee geleden is de witte koe erbij gekomen en sindsdien voelt het onveilig voor mij. Geen idee waarom. Ik zie andere mensen er vlak langs lopen en dan gebeurt er niets, maar zodra ik een stap in zijn richting zet kijkt hij me aan en voel ik mijn lijf heel duidelijk reageren.
Als een magneet die wordt afgestoten in plaats van aangetrokken.
Het is geen angst wat ik voel, meer een rustig: “Nee, doe maar niet”. Het is duidelijk dat ik met mijn aanwezigheid voor deze koe iets verstoor, dus dat doe ik dan maar zo min mogelijk.
Soms veranderen dingen.
Elke keer als ik in de buurt ben en zin heb om het gebiedje in te gaan check ik hoe de stand van zaken is, want je weet maar nooit. Gisteren was het nog hetzelfde, kijk maar.
Met de regie uit handen geven aan mijn lijf heb ik positieve ervaringen opgedaan.
Jarenlang was ik in contact met iemand die mij veel veiligheid liet voelen, maar ook veel pijn. Hoewel het gebruikelijk is om bij iemand weg te gaan waar je veel pijn bij voelt, was het dat voor mij niet.
Mijn lijf zei namelijk steeds heel rustig: “Nee, doe maar niet.”
Natuurlijk verbrak ik het contact wel een paar keer, maar als ik van binnen ging checken wist ik zeker dat ik weer terug zou gaan. Waarom? Geen idee, maar het was duidelijk dat ik iets zou verstoren als ik het niet zou doen.
Achteraf weet je alles.
In contact met deze man leerde ik de veilige stand van mijn zenuwstelsel kennen. Tot die tijd was ik kennelijk aan het overleven geweest en nu voelde ik hoe het anders kan. Gelukkig deed hij mij ook pijn en kon ik niet tegen hem aan blijven leunen.
Ik moest mezelf wel leren leven.
En nu leer ik dat aan anderen.
www.samenmetdaphne.nl/workshop
En de koe? Zolang het nodig is geef ik me met alle liefde over en neem gewoon braaf een omweg.