“Ben je niet bang voor een tunnelvisie?” vroeg hij kritisch terwijl hij me, ontroerd door mijn enthousiasme, aankeek. Ontroering vind ik zo mooi. Het maakt me zacht. Ik had hem net vol vuur verteld over de Polyvagaaltheorie en hoe de werking van ons zenuwstelsel in mijn ogen een antwoord geeft op al onze vragen. Nou ja, bijna alle. Waarschijnlijk.
Zijn reactie deed wel iets met mij.
Regelmatig vind ik een heilige graal, die dan na verloop van tijd toch weer niet zó heilig blijkt te zijn. Ik snapte zijn scepsis. Het was de ontroering, gecombineerd met zijn langere levens ervaring die de doorslag gaf.
Ik liet me uitdagen om onderzoek te gaan doen.
De afgelopen 2 jaar heb ik mij verdiept in de werking van het zenuwstel in combinatie met trauma en andere onafgemaakte emoties. Praktisch dan, want theoretisch is het me veel te ingewikkelde materie. Steeds weer heb ik in mijzelf en samen met mijn cliënten bij hen de vertaalslag gemaakt van wat er wordt gevoeld in ons lijf, naar wat er gebeurt in ons zenuwstelsel en hoe dat dan vervolgens de weg wijst naar verwerking.
Er is op deze manier in heel veel lijven heel veel emotie en trauma verwerkt, wat geleid heeft tot heel veel meer ruimte om in vrijheid te leven.
Het is misschien niet zo’n mooie metafoor, maar hij geeft wel goed weer hoe fijn het is om te weten hoe je zenuwstel werkt en hoe je deze kunt gebruiken. Stel je voor dat naar de wc gaan ‘not done’ is. Je voelt wel dat je moet poepen, maar je ziet het niemand doen. Bovendien vindt iedereen het vies. Je houdt het dus op. Dat voelt helemaal niet fijn, maar je denkt dat het volle gevoel en de druk die ontstaat erbij hoort. Dat je het niet kan verdragen ligt vast aan jou. Niemand anders heeft hier toch problemen mee?
Je stelt je aan.
Heel af en toe poep je stiekem ergens snel een beetje in de hoop dat niemand het ziet. Dat lucht wel op, maar je loopt al snel weer vol. Je ontwikkelt allerlei lichamelijke klachten die niet verklaard kunnen worden. Je gaat weleens naar een dokter, maar die snapt het ook niet. Bovendien heeft bijna iedereen vergelijkbare klachten, dus je moet niet zo moeilijk doen.
En dan vind je een wc die je de hele dag door kunt gebruiken.
Klinkt wel als de heilige graal, toch?