Wisselvalligheid

Wie mij kent weet dat ik ondanks het vele werk dat ik op het gebied van trauma en emotieverwerking doe, nog steeds stemmingswisselingen heb. Vaak ervaar ik lichtheid, maar met enige regelmaat is er ook veel vuur, verdriet en soms is het zelfs zwart.

“Wat heb je dan aan de veilige stand van je zenuwstelsel?”

“Wat voegt emotionele veiligheid dan eigenlijk toe?”

Het zijn vragen waarvan ik me kan voorstellen dat ze bij sommige mensen leven. In ieder geval zou ik het me afvragen als ik naar mezelf zou kijken, en dus heb ik dat maar eens gedaan. Het antwoord is heel eenvoudig.

“Het geeft zekerheid.”

Van maar liefst twee oma’s kreeg ik het vele en intense voelen mee. In hun tijd was er nog maar weinig bekend over trauma en het effect daarvan op het functioneren in het hier en nu. Je maakte emoties weg en als je dat niet lukte, werd je gewoon voor gek verklaard.

Beiden overleden aan de gevolgen van het vele voelen.

Dat intense voelen sloeg in mijn familie een generatie over en dus stond ik er, net als mijn oma’s, alleen voor op dat gebied. Aanvankelijk kreeg ik medicatie voorgeschreven om de boel te dempen. Dat lukte bij mij, net als bij hen, niet goed. En dus werd ook ik voor gek verklaard, maar dan in moderne termen.

Uitbehandeld.

Maar ik had geluk, want ik had de tijd mee. De complementaire zorg kwam op dat moment net zo’n beetje uit het schemergebied. Ik leerde dat ik een lijf heb waarin van allerlei pijnlijks te voelen is, maar ook heel veel fijns. Ik leerde dat de pijn een functie heeft en belangrijke verhalen te vertellen.

En als eerbetoon aan mijn oma’s besloot ik te gaan leven mèt emoties.

Mijn geluk ging door. De polyvagaal theorie kreeg bekendheid en legde de link tussen voelen en het zenuwstelsel. Het liet mij zien hoe wij van nature heel goed emoties, en dus ook trauma kunnen verwerken en hoe je daarin kunt meebewegen met je eigen lijf.

“Ik weet nu de weg.”

“Ik weet nu hoe het moet.”

Het zijn uitspraken van cliënten waar ik mee werkte in de afgelopen jaren en ik herken mijzelf daarin. Waarschijnlijk zal mijn leven zich altijd aan mij voordoen zoals deze prachtige lucht, vol afwisseling aan gemoedstoestanden.

Maar daarachter ligt een onverstoorbaar blauwe lucht op mij te wachten, net als op jou.

Dat niet alleen weten, maar er ook de weg naartoe kunnen vinden in je eigen lijf maakt alles anders.
www.samenmetdaphne.nl/emotionele-veiligheid