Wie weleens een bevalling heeft meegemaakt weet hoe onwaarschijnlijk pijnlijk dit proces is. Het is maar goed dat je de pijn direct weer vergeet als je je kindje eenmaal in je armen houdt, anders zou je het misschien geen tweede keer meer doen.

Het voelen van intense emoties doet me vaak denken aan bevallen.  

De pijn van weeën is te verdragen omdat je weet dat het erbij hoort en waar je het voor doet. Zou je vanuit het niets een perswee krijgen, dan schiet je lijf onmiddellijk in de paniek en verkrampt. Alleen omdat je weet dat de pijn klopt kan je je ervoor openen en is het voelen ervan te doen. Al blijft elke bevalling natuurlijk wel een heldendaad.

De functie van weeën voelen is ruimte creëren om een kindje geboren te laten worden.

Een emotie gedraagt zich ook als een golf, net als een wee. Het komt op, wordt sterker, slaat om en neemt dan weer af. De pijn die je ervaart kan net zo intens zijn als een flinke perswee en is alleen te verdragen als je gelooft dat er niets misgaat.

De functie van emoties voelen is ruimte creëren om te kunnen zijn wie je werkelijk bent. 

Het verdragen van zoveel pijn vraagt zin in (nieuw) leven, vertrouwen, toewijding en ontzettend veel moed. Dat aangaan blijkt elke keer weer alleen weggelegd voor echte helden.