Tijdens bijna elke samenwerking die ik met mensen aanga komt deze lijn 2 keer ter sprake.

De eerste keer is als we mijmeren over het leven. Ik zeg dan dat dat met ups en downs gaat en dat het handig is om daar een beetje in mee te bewegen. Dat is natuurlijk altijd een open deur, want wie weet dat nu niet? Beetje simpele materie vinden de meesten dat.

Maar dan.

De tweede keer dat ik deze lijn teken is als iemand een fikse down ervaart. Dat ervaart bijna iedereen namelijk altijd als een hele andere down dan ‘de ups en downs die nu eenmaal bij het leven horen.’ Deze is echt te diep. Nu gaat er echt iets mis.

Met deze kàn je gewoon niet mee bewegen.

Als je veel voelt en nog niet weet hoe je de veilige stand van je zenuwstel (terug) kunt vinden nemen de ups en de downs van het leven je met zich mee en werpen je in de hoogste hoogten en de diepste dalen.

Je bent eraan overgeleverd.

Dat is nogal intens. Dat is nogal vermoeiend. En dat kan nogal anders. De hoogste hoogten en de diepste dalen worden veilig en zelfs een beetje fijn als je ze ervaart vanuit de veilige stand van je zenuwstelsel.

En dat kan je leren.