Zo binnen, zo buiten

 Je kent het wel, toch? Dat je een rode auto wil kopen en ineens overal rode auto’s ziet. Of je bent zwanger en van het ene op het andere moment zijn de straten gevuld met kinderwagens.

Zo werkt dat dus ook met grijs haar.

Lang heb ik me verzet tegen grijs worden. Als ik om me heen keek zag ik namelijk alle vrouwen die ervoor kozen om hun haar niet (meer) te verven veranderen in grijze muizen. Geen haar op míjn hoofd die eraan dacht om dat te laten gebeuren.

Totdat ik verven het moe werd.

Het moest steeds vaker, het lukte niet meer zelf en om het een beetje betaalbaar te houden moest ik het elke paar dagen bij gaan houden met een spray want anders zag je uitgroei en dat ziet er al helemaal niet uit.

Wat een gedoe!

Dat zorgde voor een heroverweging. Wat als ik het gewoon uit laat groeien? Er viel een last van mijn schouders die kennelijk ruimte maakte voor een nieuwe blik op de wereld. Ineens zag ik overal om me heen prachtige vrouwen met bossen vol grijze krullen.

En nu geniet ik van elke centimeter grijs die uitgroeit.

Fascinerend, vind je niet? Hoe de werkelijkheid steeds weer verandert afhankelijk van wat je van binnen meemaakt.

Dat geeft wel hoop.

Want zie jij veel lelijke dingen gebeuren om je heen? Dan is daar in de buitenwereld meestal niet direct iets aan te veranderen. Maar van binnen kan je alles elk moment weer opnieuw heroverwegen waardoor een andere wereld zich aan je kan tonen. Misschien wel eentje die veel fijner is om in te leven.