Over het zenuwstel weten de meeste mensen dat het iets te maken heeft met vechten, vluchten en bevriezen en dat het ‘aan’ gaat als er gevaar dreigt. En dat klopt.

Maar er is meer.

Als we niet aan het overleven zijn staat ons zenuwstelsel in de veilige stand. Dat voelt in je lijf als “kalm”, “ruim”, “stil”, “thuis”, om zomaar even wat woorden te gebruiken die ik cliënten daarover heb horen uitspreken.

Klinkt fijn, maar toch krijgt deze stand maar weinig van onze aandacht.

Het is net zoiets als dat goed nieuws kranten nooit een succes worden. Hoezeer we ook verlangen naar vrede, we laten ons voortdurend in beslag nemen door waar het dat niet is.

Dat krijg je, met zoveel trauma.

In onze samenleving zijn veel mensen getraumatiseerd, maar weten dat niet van zichzelf. Ze zijn vaak gestrests of somber en denken dat dat erbij hoort.

Bij het leven in deze maatschappij. Of bij hen zelf.

Of dat waar is weet je pas als je een tijdje geleefd hebt in de veilige stand. Vanuit daar zien de wereld en jijzelf er heel anders uit.

Grote kans dat je van nature een stuk relaxter en vrolijker bent dan je nu denkt.

Wil je een keertje uitproberen hoe dat voelt, de veilige stand van je zenuwstelsel? Ik geef een workshop waarbij je er contact mee leert maken. Omdat je dat ook op 100.000 andere plekken kunt doen (denk aan biodanza, yoga, de sauna, een fijne retraite), is mijn aanpak een beetje anders. We richten ons die dag niet alleen op het voelen van veiligheid, maar ook op het kwijtraken èn het weer terugvinden ervan. Zo leer je heen en weer bewegen. Dat legt de basis voor een gezonde emotieregulatie en veilige traumaverwerking. Je leert de vaardigheid van het voelen.

Meer informatie vind je op hier.