Formaat

“Je maakt het veel te groot!”
“Blaas het niet zo op!”
“Je overdrijft!”

Je wil niet weten hoe vaak ik dit soort opmerkingen heb gehoord als reactie op een emotie die ik voelde.

En ik wilde dat zo graag geloven.

Ik verlangde zó naar een licht leven waarin ik niet steeds overspoeld werd door mijn eigen intense reacties op situaties.

Dus ik probeerde het kleiner te maken.

Ik vouwde het op, ontleedde het in kleine stukjes, scheurde er hier en daar een randje vanaf, verfrommelde het tot een propje.

Maar dat werkte de verkeerde kant op.

Ikzelf werd steeds kleiner en dat wat ik voelde steeds groter. En meer. En intenser. En vaker. En somberder.

Veel gezoek naar het juiste formaat later, leef ik nu eindelijk licht. En weet je wat de gouden sleutel bleek te zijn?

Alles voelen, precies zo groot als het is.