Het is een traditie aan het worden. Als ik een workshop heb gegeven en het is lekker weer, dan ga ik met een glas rosé nagenieten op het terras van pannenkoekenrestaurant de Appel in het Twiske.

Aanrader. Echt een fijn plekje.

Dit keer keek ik terug op de tweede en afsluitende dag van de workshop ‘samen emotioneel veilig’ waarin Aafke en ik werkten met 2 stellen. Het thema was: hoe blijf je in contact als jij en/ of de ander getriggerd is?

En het antwoord is: dat valt niet mee.

Wat onze werkwijze kenmerkt is dat we er niet alleen over praten, maar de triggers ook opzoeken in het hier en nu. Laat het maar gebeuren, dat waar jullie zo door geraakt worden. Gaat het over een tandpastadopje? Ok. Dan leggen we die onder een vergrootglas. “Nou, zo erg is het nou ook weer niet.”

Ehm, jawel. Zo erg is het wel.

Jullie zijn nu zo’n 45 jaar samen en hebben al minstens 44 jaar conflict over tandpastadopjes. Kom maar op. Laat maar eens zien wat het met het je doet als je ziet dat hij wéér naast de tube ligt. En laat jij maar eens zien wat er in jou gebeurt als je daar woedend op aangesproken wordt.

En dan komen er innerlijke kinderen tevoorschijn.

Dit voorbeeld is geanonimiseerd dus het ging natuurlijk niet over tandpastadopjes, maar over iets anders. Iets waarvan het te gênant is om het er ècht over te hebben, maar waar een kernachtige dynamiek achter schuilgaat die nooit op tafel komt als je voorbeelden weg gaat wuiven.

“Ik voel me niet gezien.”

“Er wordt nooit rekening gehouden met mijn behoeften.”

Dat dat niet meer waar is werd duidelijk toen we in het hier en nu het meisje van 7 wèl zagen en zij kon verzachten. En toen zij zachter werd kon zij zien dat er tegenover haar een klein kindje zit dat zo vaak meemaakte dat er niet naar zijn behoeften werd geluisterd en dat ècht niet meer kan verdragen.

En hoe dapper het is om daar “nee” tegen te zeggen.

Nou. En daar zat ik op het terras van na te genieten toen een klein meisje naar buiten kwam gehuppeld. Ineens bevond ik me in een bijzondere tijdzone tussen waar het begint en waar het heel vaak eindigt.

Van onschuld en openheid naar verbittering en teleurstelling.

Precies in díe tijdzone waren wij vandaag aan het werk, waardoor het vaak logische einde alsnog een andere wending kan nemen.
www.samenmetdaphne.nl/samen-emotioneel-veilig