Gefragmenteerd

Misschien herken je dit. Het ene moment ben je die succesvolle carrière vrouw of die altijd vrolijke vriend die voor iedereen klaarstaat. En het volgende moment vind je jezelf huilend, opgerold in een hoekje op de grond.

Zonder dat je snapt wat er is gebeurd.

In haar boek ‘Innerlijke zelfvervreemding overwinnen na trauma’ beschrijft Janina Fisher niet alleen wat je ervaart als je tekorten hebt gekend in je kindertijd, maar ook hoe dat werkt in je lijf. Als trauma niet goed verwerkt wordt, raak je letterlijk gefragmenteerd.

Vroegkinderlijk trauma heeft invloed gehad op de ontwikkeling van je hersenen.

Het is mij niet gegeven om het theoretische verhaal helemaal goed uit te kunnen leggen, maar het raakt me zo dat er eindelijk woorden zijn voor wat heel erg veel mensen dagelijks ervaren en stiekem wegstoppen omdat ze zich doodschamen voor wat ze allemaal denken en voelen.

Laat staan doen.

Het is mij gelukkig wèl gegeven om woorden te kunnen geven aan de gevoelservaring ervan en er in de praktijk mee te werken. En weet je wat het mooie is? Er is zo weinig nodig om de weg in te zetten naar weer heel worden. Het gaat over aanwezig zijn en blijven. Het gaat over liefde en over zachtheid. Want het gaat over de ervaringen van hele kleine kindjes.

Je kunt het je zo voorstellen:

Toen jij als kind iets meemaakte wat traumatisch was en niemand je hielp om dat te verwerken, ben je gestopt met groeien. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, want er is ook een deel dat wel doorgroeide tot de volwassene die je nu bent. Ervaar je in het hier en nu soms dingen die je totaal niet begrijpt van jezelf, dan hebben die twee nog geen contact met elkaar gevonden.

Je kunt leren om dat contact kunt leggen.

De gezonde volwassene in jou kan dan voor het kinddeel gaan zorgen en het gaan geven wat het vroeger zo hard nodig had, maar niet kreeg. Het groeit dan alsnog op tot de leeftijd die je nu hebt.

En zo word je weer heel.

En voor wie dit te soft vindt: het spreken over innerlijke kinddelen is een metafoor voor wat er in je zenuwstelsel gebeurt als je als kind dingen meemaakte die je niet alleen kon verdragen, maar wel moest. Ze zijn een voedingsbodem geworden voor triggers in het hier en nu waardoor je steeds weer in allerlei herbelevingen terecht komt.

Begrijpen hoe dat werkt en wat je dan te doen staat helpt ontspannen.